Magdalena Sołtys – socjolożka kultury, antropolożka współczesności, animatorka kultury (artystycznej). Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego. Krytyczka sztuki, redaktorka wydawnictw jej poświęconych. Kuratorka wystaw sztuki współczesnej i autorka ich ekspozycji. Współpracuje z galeriami (niektóre także tworzyła). Zaangażowana na wielu polach w organizację Międzynarodowego Biennale Plakatu w ASP w Warszawie (jako członkini Rady Programowej, Komitetu Organizacyjnego, sekretarz generalna i kuratorka kompletu wystaw 27. MBP).
Aktualnie pełni obowiązki kierowniczki Międzywydziałowej Katedry Historii i Teorii Sztuki ASP w Warszawie (która zmienia w roku akademickim 2022/2023 nazwę na: Międzywydziałowa Samodzielna Katedra Kształcenia Teoretycznego). Doradczyni Rektora ASP w Warszawie, prof. Błażeja Ostoja Lniskiego, ds. polityki kulturalnej. Zajmowała się programami Monitorowania Karier Absolwentów.
Promotorka ok. 150 teoretycznych prac dyplomowych złożonych przez dyplomantów wydziałów artystycznych, projektowych oraz Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki; szczególnie licznie wydziałów: Malarstwa, Grafiki, Architektury Wnętrz i Rzeźby.
Od lat zależy mi, żeby teoretyczna praca dyplomowa była swoistym autoreferatem (jakąkolwiek miałaby przyjąć formę szczegółową); innymi słowy – jej treści mają posiadać związek z artystyczną/projektową/konserwatorską pracą dyplomową, stanowić jej uzupełnienie, intelektualne zaplecze, formujący kontekst, research profesjonalny... W ten sposób różne elementy dyplomu stają się sprofesjonalizowaną, samoobjaśniającą się całością. W związku z tym, że nie zawężam swojej działalności zawodowej do bycia wykładowczynią-teoretyczką, a w praktyce współpracuję z artystami sztuk czystych, artystami-projektantami, artystami-konserwatorami, posługującymi się różnymi mediami i zajmującymi się dalece różnymi tematami, mogę jako opiekun teoretycznej pracy dyplomowej zagłębić się w sensy dyplomowego procesu artystycznego, empatyzować z twórcą, mając na uwadze wzrost jego świadomości siebie i przyszłe powodzenie zawodowe.
dr hab. Katarzyna Chrudzimska-Uhera – historyczka sztuki nowoczesnej i współczesnej, specjalizująca się w rzeźbie polskiej schyłku XIX i XX w. Autorka monografii i artykułów koncentrujących się wokół zagadnień: ewolucji istoty i miejsca rzeźby w przestrzeni publicznej, wystawienniczej i prywatnej; narodowotwórczej i państwowotwórczej roli sztuki oraz stylu narodowego; Zakopanego jako środowiska artystycznego i kolonii artystycznej.
Członkini-ekspertka Zespołu do spraw Warszawskich Historycznych Pracowni Artystycznych, działającego na rzecz ochrony, dokumentowania i promowania historycznych pracowni artystycznych, stanowiących element tożsamości kulturowej Warszawy.
dr Krystyna Łuczak – Surówka – historyczka i krytyczka designu. Doktorka nauk humanistycznych. Bada to, w co wierzy czyli moce designu ukryte w wartościach i emocjach. Absolwentka Instytutu Historii Sztuki UJ, gdzie jako pierwsza obroniła pracę magisterską, a następnie doktorską z historii polskiego wzornictwa. Wykładowczyni warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Autorka wielu publikacji z zakresu historii i teorii designu. Kuratorka wystaw i jurorka w konkursach design 3D. Niezależna konsultantka projektów wizerunkowych i wdrożeniowych oraz strategii dla firm i instytucji. Kolekcjonerka polskiego designu. Prywatnie miłośniczka okładów z żywych futer, samochodów i magii codzienności. Nieustannie powtarza, że najważniejsze to widzieć a nie tylko patrzeć . #panioddesignu
Seminarium dyplomowe WOKÓŁ PRZEDMIOTU dedykuje obiektom kultury materialnej, które wspólnie będziemy analizować z różnych perspektyw. Szukać wartości, które definiują ich powstanie. Badać relacje, które tworzą z nami na co dzień. Zadawać pytania po co, jak dla kogo ?
Zapraszam do grona seminarzystów i dyplomantów osoby, dla których przedmiot stanie się punktem rozważań w pracy dyplomowej. Obiekt/artefakt/idea widziane nie tylko jako ich historia i wyzwania, które stawia przed nimi przyszłość. Przedmiot rozumiany jako pole rozważań. Przedmiot/projekt/realizacja/zagadnienie/temat są dla nas tak naprawdę punktem wyjścia do rozmowy o ludziach, którzy tworzyli/tworzą ludzi.
Praca teoretyczna jest pracą autorską i aktywną częścią dyplomu opracowywanego na ASP. Częścią, która daje szansę pogłębionej refleksji w wybranym przez dyplomantkę/dyplomanta temacie. Nasza współpraca opiera się na konsultacjach – spotkaniach, w czasie których słucham i reaguje na Państwa pomysły oraz potrzeby. Na tej podstawie wspólnie znajdujemy drogę /temat/ którą kierować się będziemy, by powstała praca, dająca Wam satysfakcje z jej opracowania, a także spójnie wpisana w całość wyzwania, jakim jest dyplom ASP.
dr hab. Monika Murawska, prof. ASP – filozofka i historyczka sztuki. Od lat zajmuję się fenomenologią francuską oraz współczesną filozofią sztuki. Na tę chwilę jestem autorką trzech książek: publikacja Jean Renoir. Malarz kadrów (2012) ma charakter popularyzatorski, książka Filozofowanie z zamkniętymi oczami (2011) poświęcona jest fenomenologii Michela Henry’ego, a Problem innego (2005) to analiza problemu intersubiektywności w filozofii Levinasa i Merleau-Ponty’ego. Obecnie przygotowuję książkę poświęconą francuskiej estetyce fenomenologicznej.
Staram się przekazać studentom umiejętność posługiwania się adekwatnymi narzędziami pojęciowymi w celu analizy nie tylko poszczególnych dzieł sztuki, ale także złożonych zjawisk kultury. W trakcie zajęć niezwykle ważna jest dla mnie dyskusja, która pozwala wypracować krytyczną postawę i zainteresowanie różnorodnością współczesnego świata kultury, w którym obrazy różnych artystów pojawiają się w projektach kreatorów mody, a analiza społeczna wiąże się z analizą seriali telewizyjnych, wysublimowana i transkulturowa sztuka przeplata się z etnocentryczną wizją świata artystów odwołujących się do swoich społeczno-geograficznych korzeni. Dyskusje na temat tekstów i dzieł sztuki, które ujawniają te napięcia pozwalają moim studentkom oraz studentom (i mnie samej), dzięki Sokratejskiej majeutyce, lepiej poznać nie tylko kulturę, w której jesteśmy zanurzeni, ale siebie samych.
dr Anna Oleńska – historyczka sztuki, absolwentka Instytutu Historii Sztuki UW. Dzieli pracę zawodową pomiędzy Akademię Sztuk Pięknych, gdzie prowadzi zajęcia z historii sztuki nowożytnej, sztuki z terenów dawnej Rzeczypospolitej i zajęcia seminaryjne oraz Instytut Sztuki PAN, w którym opracowuje Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Interesuje się szeroko pojętą sztuką nowożytną, a szczególnie kulturą intelektualną i artystyczną XVIII wieku. Najbardziej zaś fascynują ją powiązania sztuki z naturą – teoria i praktyka sztuki ogrodów, kreacja i percepcja krajobrazu, działania performatywne w naturze, np. land art, sztuka ekologiczna. Powiązanie działań naukowych z działaniami konserwatorskimi realizuje od wielu lat, uczestnicząc w badaniach terenowych oraz opracowując dziedzictwo sztuki sakralnej dawnych ziem wschodnich Rzeczypospolitej - na terenie Białorusi, Litwy, Łotwy i Ukrainy.
Autorka szeregu publikacji, stypendystka m.in. uniwersytetu Harvarda i Fundacji Lanckorońskich, dwukrotna laureatka nagrody im. Prof. Jerzego Łozińskiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki i odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Pod jej kierunkiem na Akademii powstał szereg teoretycznych prac dyplomowych o bardzo różnorodnej tematyce. We współpracy z dyplomantkami i dyplomantami najbardziej ceni sobie zaangażowanie w temat, swobodę wyrażania własnych opinii, ale i wzajemne poszanowanie.
prof. Magdalena Raszewska – historyk teatru, profesor nauk humanistycznych. Autorka m.in. monografii „Teatr Narodowy 1949-2004”, „Dziady Dejmka”, „30xWST. Warszawskie Spotkania Teatralne 1965-2010”, "Ryszarda Hanin. Historia nieoczywista.", nagrodzonej ostatnio monografii.
„Dejmek”, licznych artykułów z historii teatru i zagadnień społecznych współczesnego teatru. Interesuje się problemami funkcjonowania świata widowisk we wszelkich formach, zagadnieniami kształtowania współczesnej przestrzeni teatralnej. Wykłada historię teatru i historię konwencji scenicznych na Wydziale Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Proponowane seminarium jest kontynuacją zajęć z lat 2015-2018, na które uczęszczali studenci Wydziału Scenografii, ale także Wydziału Architektury Wnętrz, Wzornictwa, Grafiki, Sztuki Mediów, pisząc z sukcesem prace np. o mediach elektronicznych w teatrze, rekwizytach, przestrzeni, cyrku czy twórcach alternatywnych. Zapraszam wszystkich zainteresowanych sztukami widowiskowymi.
https://ws.asp.waw.pl/wykladowcy/
dr Piotr Teodorczuk – filozof, doktor nauk humanistycznych.
Absolwent Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, doktorat w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk.
Interesuje się szeroko rozumianą problematyką związaną z filozofią współczesną, estetyką, historią filozofii, filozofią człowieka, filozofią kultury.
Pracuje w Akademii Sztuk Pięknych od 1999 roku, gdzie prowadził wykłady z: historii filozofii, estetyki, a także seminaria i proseminaria poświęcone teoriom komizmu w sztuce, oraz hermeneutycznej interpretacji sztuki.
Był promotorem kilkudziesięciu znakomitych teoretycznych prac dyplomowych (magisterskich) obronionych na prawie wszystkich wydziałach ASP.
Chętnie podejmie się promocji teoretycznych prac dyplomowych dotyczących szerokiego spektrum związków sztuki z filozofią, estetyką, kulturą, człowiekiem, hermeneutyką, psychoanalizą, psychologią głębi, antropologią filozoficzną, filozofią kultury, i innych zainteresowań dyplomantów.
dr Katarzyna Uchowicz – historyczka architektury. Pracuje w Pracowni Dokumentacji Architektury XX i XXI wieku w Instytucie Sztuki PAN oraz Międzywydziałowej Katedrze Historii i Teorii Sztuki ASP w Warszawie. Prowadzi wykłady poświęcone historii i teorii architektury oraz planowaniu przestrzennemu XX wieku. Kuratorka wystawy „Awers/rewers. Architekt Bohdan Lachert” w Muzeum Architektury we Wrocławiu, autorka Eternity and a Moment. 1918–1939 – Architecture As a Tool in Constructing Polish National Identity (Centrum Architektury, 2017); Ariergarda modernizmu. Katalog projektów i realizacji Bohdana Lacherta i Józefa Szanajcy (Instytut Sztuki PAN, 2017) oraz Awers/ rewers. Architekt Bohdan Lachert (Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2018). Współautorka (z Małgorzatą Omilanowską) POW. Ilustrowany atlas architektury Powiśla (Centrum Architektury, 2017, wyd. I; 2020, wyd. II). Współredaktorka (z Aleksandrą Kędziorek i Mają Wirkus) książki Archipelag CIAM. Listy Heleny Syrkus (Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 2019), uhonorowanej 6. Nagrodą Architektoniczną Prezydenta mi.st. Warszawy w kategorii „Wydarzenie architektoniczne” (2020).
Zakres zainteresowań badawczych
- architektura dwudziestolecia międzywojennego
- awangarda architektoniczna i twórczość eksperymentalna
- modernizm jako interdyscyplinarna platforma artystyczna
- metodologia badań nad architekturą oraz nowe formy dokumentacji
- strategie wystawiennicze i sposoby prezentacji architektury
dr Katarzyna Urbańska – historyczka sztuki, adiunktka w Międzywydziałowej Katedrze Historii i Teorii Sztuki ASP w Warszawie, gdzie prowadzi autorskie zajęcia z zakresu performatyki. Wykładowczyni w Instytucie Sztuki PAN i Uniwersytecie SWPS. Stypendystka MKiDN (2016). W polu jej zainteresowań znajduje się polska sztuka nowoczesna, szczególnie w perspektywie egodokumentów i performatyki. Kuratorka wystaw m.in. Robert Kuśmirowski Träumgutstraße (2014), Krzysztof Jung Przemiana (2016).
dr Anna Wiszniewska
- historyczka sztuki i dizajnu, kuratorka i wykładowczyni akademicka, adiunkt w Pracowni Rzemiosła i Designu Instytutu Sztuki PAN w Warszawie, laureatka Nagrody im. prof. J. Łozińskiego (2017 r.).
Interesują ją badania z zakresu historii polskiego dizajnu i sztuki przedmiotu, ze szczególnym uwzględnieniem metaloplastyki, biżuterii, ceramiki i zabawkarstwa.
Swoje zainteresowania naukowo-badawcze realizuje również jako kuratorka wystaw. Otwarta w 2019 r. w Muzeum Warszawy monograficzna wystawa spółdzielni ORNO, której była współkuratorką, podsumowała jej wieloletnie badania nad biżuterią powstałą w spółdzielniach Cepelii.
dr hab. Aleksander Zbrzezny, prof. ASP – filozof, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się filozofią społeczną, filozofią kultury oraz teorią mediów. Pozostając blisko tradycji teorii krytycznej, wykorzystuje narzędzia dostarczane przez historyków, socjologów czy antropologów. Zajmuje się między innymi takimi problemami, jak nierówności i wykluczenie, koncepcje ideologii, teorie globalizacji, mechanizmy sprawowania (bio)władzy. Podejmuje też zagadnienia z zakresu kultury materialnej (zdrowie i choroba, sprawczość nauki) czy teorii posthumanistycznych (ludzkie-zwierzęce, natura-kultura, klimat). W minionym roku akademickim prowadził seminarium dyplomowe pod tytułem „Ciało, władza, społeczeństwo”. Sympatyk feminizmu. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów i trzech książek: Podmiotowość i historia w filozofii społecznej Hegla, Marksa i Adorna (2016), Lotna nowoczesność. Kultura materialna, kultura wirtualna, transkodowanie społeczeństwa i kapitalizm (2019), Bądźmy szczęśliwi. Homo urbanus w czasie zarazy (2021).
Chętnie zaopiekuje się pracami dotyczącymi zarówno ogólnych problemów (jak wskazane wyżej), jak i dotyczącymi spraw bardziej szczegółowych – czy to związanych z cielesnością, seksualnością, śmiertelnością, czy eksplorujących ważne doświadczenia i pojęcia: wstręt, nuda, strach, (nie)szczęście, przemoc. Oczywiście jest też otwarty na klasyczne tematy filozoficzne – jak czas, wiedza, racjonalność i wiele innych bardziej nudnych.
dr Marcin Zgliński – wykłada na ASP od 24 roku życia – bezpośrednio po ukończeniu studiów w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego zaczął prowadzić wykład z zakresu historii sztuki nowożytnej, który kontynuuje do dziś, choć obecnie w całkiem już innej formie, prowadził i prowadzi także szereg innych wykładów i zajęć. Nauczanie traktuje jako wielką życiową pasję i uważa, iż praca na uczelni artystycznej stanowi przywilej pozwalający historykowi sztuki postrzegać dzieła, tak dawne, jak i współczesne, w pespektywie niedostępnej dla badaczy oderwanych od żywego nurtu pracy twórczej.
Jego zainteresowania oraz doświadczenia naukowe, a także pasje pozazawodowe i kolekcjonerskie obejmują bardzo szeroki obszar fenomenów, co pozwala mu prowadzić prace teoretyczne na bardzo zróżnicowane tematy. Do tej pory z sukcesem doprowadził do obrony około 200 dyplomantów, z niemal wszystkich wydziałów. Tematy prac obejmowały bardzo szeroką skalę zagadnień – od obszernych i wnikliwych analiz stylistycznych i ikonologicznych, przez teksty o tak zróżnicowanych fenomenach, jak historia tatuażu czy widokówki doby PRL, po ujęte w przeróżne formy refleksje nad własną twórczością dyplomantów.
Poza ASP pracuje w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, gdzie doktoryzował się i gdzie kieruje Zakładem Zadań Podstawowych Historii Sztuki oraz pełni funkcję redaktora naczelnego Katalogu zabytków sztuki w Polsce. Od 1994 r. bierze udział w badaniach terenowych dokumentacji i inwentaryzacji kościołów oraz klasztorów na terenie Białorusi, a także Litwy, Łotwy i Ukrainy, za co w 2015 r. odznaczony został odznaką honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
Zajmuje się badaniami nad szeroko pojętą sztuką nowożytną oraz sztuką XX w., zwłaszcza postawami artystów wobec reżimów autorytarnych i totalitarnych, m. in. realizmem socjalistycznym w ZSRR i krajach satelickich.
Ostatnio przygotował obszerną rozprawę dotyczącą dyskursu o przestrzeni, urbanistyce i architekturze na ziemiach wschodnich II Rzeczypospolitej. Interesuje się także problematyką szeroko pojętej ikonografii muzycznej oraz związków muzyki i sztuk plastycznych, dekoracji instrumentów muzycznych. Jest stałym współpracownikiem Programu Drugiego Polskiego Radio gdzie od kilkunastu lat regularnie opowiada o sztuce wykonawczej wielkich muzyków.
Jest kolekcjonerem płyt i zajmuje się fenomenem oprawy graficznej fonogramów, zwłaszcza płyt winylowych. Ostatnio wiele czasu poświęca na kolekcjonowanie ceramiki polskiej i europejskiej XX w. Jest też moderatorem największej na polskim Fb grupy poświęconej sztuce dawnej – deArte, gdzie regularnie publikuje posty, głównie poświęcone malarstwu XIX i XX w.
dr hab. Dorota Folga-Januszewska, prof. ASP
https://wg.asp.waw.pl/prof-ucz-dr-hab-dorota-folga-januszewska/